Acht-Negen-AchtNegen

Da's de dag waarop ik met Suzy eindelijk in het huwelijksbootje ben gestapt en daar heb ik tot op de dag van vandaag nog geen seconde spijt van gehad.

Trouwen is voor mij overigens zeer waardevol, in mijn ogen DE gelegenheid om elkaar eeuwige trouw te beloven ... in voor- en tegenspoed. Vanwege de belofte dus een stap, die nooit onbezonnen genomen mag worden. Je belooft dat je er altijd voor elkaar zal zijn, in mijn overtuiging vooral als het leven moeilijker wordt. Je geeft en neemt het vertrouwen, wat dus nooit mag worden beschaamd!

Over dat alles heb ik vooraf heel goed nagedacht en ik wist het zeker ... dat ik Suzy een dergelijke degelijke trouw wilde beloven ... ik heb tenslotte wel zes jaar op de dag "Acht-Negen-AchtNegen" moeten wachten. Ondanks de dipjes, dalen, diepten en leed die we dankzij "het leven" hebben gehad (en nog zullen beleven ...) is het geluk van onze wederzijdse liefde en vooral vriendschap in ruime meerderheid steeds aan onze zijde. Mijn belofte staat als een huis!